Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Refert tamen, quo modo. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Duo Reges: constructio interrete. Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Prioris generis est docilitas, memoria;

Quis enim redargueret?
Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;
In omni enim arte vel studio vel quavis scientia vel in ipsa virtute optimum quidque rarissimum est.
At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest.
Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-.
Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta.

At enim sequor utilitatem. Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.

Officium, aequitatem, dignitatem, fidem, recta, honesta,
digna imperio, digna populo Romano, omnia pericula pro re
publica, mori pro patria, haec cum loqueris, nos barones
stupemus, tu videlicet tecum ipse rides.

Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum
valet, praetermissum est?

Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi.
Quae contraria sunt his, malane?
Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.
Torquatus, is qui consul cum Cn.
Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt.
Theophrastum tamen adhibeamus ad pleraque, dum modo plus in virtute teneamus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris.
Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret?

Si quae forte-possumus.: Nam bonum ex quo appellatum sit, nescio, praepositum ex eo credo, quod praeponatur aliis.
Quonam, inquit, modo?: Ad eos igitur converte te, quaeso.
Quis enim redargueret?: Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam.
Paria sunt igitur.: Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.

Quis autem de ipso sapiente aliter existimat, quin, etiam cum decreverit esse moriendum, tamen discessu a suis atque ipsa relinquenda luce moveatur?

Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo. Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur; Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus.